به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرنیمروز»، شهید غلامرضا صیادی، سوم دی ۱۳۴۹، در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرش پردل، کشاورز بود و مادرش شهربانو نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. بهعنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پنجم بهمن ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. پیکر او را در […]
بسمالله الرحمن الرحیم
با درود و سلام به پیشگاه ولیعصر امامزمان (عج) و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام بر پدر و مادر، برادران و دوستان عزیزم. وصیتنامه خود را آغاز میکنم. وصیت من به پدر و مادرم این است که برای شهیدشدن ناراحت نباشید و لباس سوگ نپوشید و مرا حلال کنید.
وصیت من به خواهرانم این است که همیشه حجاب خود را رعایت کنند و ماننـد حضرت زهرا (س) همیشه باحجاب و پاکدامن باشند و وصیت من به مردم این است که مبادا از آمدن فرزندان خود به جبهه جلوگیری کنند که در پیش خداوند مسئول هستند و به دوستان و رفقای من این است که گوشبهفرمان امام باشند و اگر از طرف من ناراحتی دیدهاند مرا حلال کنند و وصیت من به برادران عزیز و بزرگوارم محمد جان و علیرضا جان این است که مرا ببخشید و حلال کنید و لباس سیاه به تن نکنید و همیشه سعی کنید که به کمک به اسلام و مردم محروم باشند و مرا هر جا که خودتان دوست داشته باشید دفن کنید.
وصیت من به روحانیان این است که در بیداری مردم هر چه بیشتر کوشش کنند و همواره سعی کنند احکام و اخلاق اسلامی را به مردم بیاموزند تا اسلام هر چه بیشتر گسترش یابد و عرض دیگر من به دوستان و آشنایانم، ای عزیزان بهسوی جبهه روی ببرید که جبهه محل ساختن افراد است و آنجا است که قلبها با یاد خدا آشنا شود آنجا است که فرد با رویآوردن به احکام الهی از هرگونه زشتی بهدور میماند.
خوب بـا ایــن امید که اسلام در سرتاسر جهانگسترش یابد و به این امید که هر چه بیشتر به مستضعفین رسیدگی شود وصیتنامه خود را به پایان میرسانم خداحافظ.
انتهای خبر/

















