مساجد را خالی نگذارید

خدا را شکر می‌کنم و سپاس می‌گویم که در این‌چنین موقعی به من این توفیق را داد که در راه خودش خون ناقابل خود را فدا کنم و پرچم اسلام را سرافراز کنم و با خون خود درخت اسلام را شاداب بکنم و درخت سپاه بی‌ثمر استکبار را از ریشه بخشکانم. خداوند این توفیق را به من داد که این‌چنین به جبهه بیایم و در راه خودش کارزار کنم.

وصیت‌نامه خود را آغاز می‌کنم درحالی‌که با عقلی کامل و اختیار تام و از روی آزادی و آزادگی: «اشهد آن لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول‌الله و اشهد ان علیاً ولی الله و اشهد ان خمینی روح الله». در آن زمان که امام حسین (ع) در کربلا تمام یارانش را از دست داد، فریاد زد آیا کسی هست که من را یاری کند. کسی جوابش را نداد و در این موقع و در این زمان که ما زنده هستیم می‌گفتیم «ای‌کاش ما هم زنده بودیم و در آن زمان تا حسین (ع) را یاری کنیم». ولی می‌بینیم در این زمان هم فرزند حسین (ع) لبیک سر داده و یاور می‌خواهد و من بنابر وظیفه خود به لبیک او جواب دادم و برای دین خدا و انقلاب او به جبهه آمدم و خالصانه از او حمایت کردم و جان خود را در طبق اخلاص گذاشتم و یا در راه حفاظت از دین مبین اسلام شربت شهادت را نوشیدم.

فرزندم محمدمهدی اگر می‌خواهید که من از دستت راضی باشم و خدا از دستت راضی باشد و در این دنیا و آن دنیا سعادتمند باشی راه ولایت‌فقیه و روحانیت را انتخاب کن و به کارهای نیک و خیر بیشتر روی بیار و به یاری دین خدا بشتاب و اسلحه خونین پدرت را بر زمین نگذار و نگذار که جای پدرت خالی بماند و اگر دشمن جایی را خالی دید ضربه‌ای محکم به آنجا می‌زند؛ لذا تو جایم را پر کن که دشمن نتواند ضربه بزند. با دروغ‌گویان دوست نشو که تو را بی‌بندوبار و خیانت‌کار به بار می‌آورند و مانند سراب هستند و با نیکان و پاکان و راستان معاشرت کن که اگر زندگی دنیا را می‌خواهید و می‌خواهید سعادتمند دو جهان شوید. وقتی که خدا را قبول داریم و می‌دانیم که قیامتی است و حسابی در کار می‌باشد پس ما از چه باید بترسیم. دیگر جایی برای ترسیدن باقی نمی‌ماند و اگر مصیبت و گرفتاری در راه خدا برایمان بیاید باید از شربت بهتر دوست بداریم به‌طوری‌که حضرت علی (ع) می‌فرماید «به خدا قسم عشق و علاقه من نسبت بر مرگ بیشتر از عشق و علاقه کودکی است که به پستان مادر دارد».

فرزندم ما که ایمان به خدا و جهان آخرت داریم باید مرگ را این‌جوری حساب کنیم که مرگ پلی است به آن جهان و ما این راهی را که می‌رویم راه امامان و انبیاء و پیامبران بــوده است راه کسانی بوده است که شهادت را افتخار خود می‌دانستند و بهترین موقع را زمانی دانستند که به دیدار لقاءالله می‌شتافتند و این دنیا را وداع می‌گفتند. مانند امام حسین (ع) که هر وقت می‌دید به شهادت دارد نزدیک‌تر می‌شود چهره‌اش افروخته می‌شد و شوقش بیشتر می‌شد، و ما پیرو این سروران هستیم، باید عقیده‌مان مانند اینها باشد و اگر ما آنها را قبول داریم به‌عنوان پیشوایانمان پس باید دنباله‌رو اینها باشیم تا موفق باشیم. «دنیا بهشت کافر است و جهنم مؤمن» و مرگ پلی است که مومن را از زندان بــه قصر می‌برد و پلی است که کافر را از قصر به زندان می‌برد.

و اما ملت قهرمان و شهادت پرور ایران من خود را کوچک‌تر از آن می‌دانم که وصیت و موعظه‌ای برای شما بکنم و اما گفتن چند نکته ضروری است:
در کارهای خیر شرکت کنید، اگر می‌خواهید موفق شوید و نابود نگردید، مساجد را خالی نگذارید و نماز جماعت و جمعه را هر چه باشکوه‌تر برپا کنید تا شیطان در بین صف‌های شما رسوخ نکند. امام و روحانیت را پشتیبان باشید. به جبهه بیایید و درخت اسلام را تنومند کنید و علف هرزها را بکنید. در ارگان‌های انقلابی شرکت کنید، خصوصاً سپاه، بسیج و جهاد سازندگی. تا می‌توانید کارهایتان را برای خدا انجام دهید. اگر دو نفر متقی و پرهیزگار با هم مخلوط بشوند، یک انسان کاملی به وجود می‌آید که به آن شهید می‌گویند.

«وصیت‌نامه‌ای دیگر»
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«اعوذبالله من الشیطان الرجیم إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ یُقَاتِلُونَ فی‌سبیل‌الله فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ». (سوره توبه آیه ۱۱۱).
«همانا خدا خرید کرده است از مسلمانان جان ایشان و مال ایشان را به‌عوض آن که ایشان را باشد بهشت. جنگ می‌کنند در راه خدا پس می‌کشند و کشته می‌شوند».
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و به امید پیروزی رزمندگان اسلام. پس از حمد و شکر خداوند تعالی که به ما توفیق داد تا در این مکان مقدس که به حق کارخانه انسان‌سازی است جمع شویم تا بتوانیم به اسلام خدمتی ناچیز بکنیم و جان ناقابلمان را فدای اسلام و اسلامیان و خدا کنیم.
در مرحله اول قبل از همه چیز باید این کلمات را بر زبان بیاوریم که «اشهد ان لا اله الا الله و اشهد انّ محمداً عبده و رسوله و اشهد ان علیاً ولی الله و ان خمینی روح الله» تا همگان بدانند که ما برای خدا آمده‌ایم نه برای دنیا، فرزندم محمدمهدی راه اسلام را برو و پیرو امام امت باش بکوش ای تک پسرم که فردای قیامتی هم هست باید جواب بگوییم باید پیام خون شهدا را به همگان برسانیم. بکوش و برای توشه آخرت خودت چیزی جمع‌آوری کن. فرزندم تو در وقت خوبی قرار گرفته‌ای. تو در زمانی هستی که حسین زمان یک طرف و یزید زمان هم طرف دیگر، تو در این انقلاب بزرگ شدی بکوش از این نعمت الهی استفاده لازم را ببر. فرزندم در مصیبت‌ها و رنج‌ها صبر کن و بگو «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» یعنی «ما از خداییم و به سویش بر می‌گردیم» فرزندم بدان دنیا جهنم مومن است و بهشت کافر. پس در این دنیا سختی‌ها را تحمل‌کن و بدان که ما حق هستیم و واهمه‌ای هــم نداشـتـه بـاش، چون ما راه خدا را می‌رویم و اگر توکل به خدا کنیم خدا خودش گره‌گشای مشکلات است. امیدوارم که مرا ببخشی. خداحافظ ای فرزندم.
و شما ای مردم که در این مکان مقدس جمع شده‌اید، راه امام که همان راه خدا و صراط مستقیم است بروید و امام، رزمندگان و مسئولین کشور را دعا کنید و پشتیبان ولایت‌فقیه باشید. رفتارهای منافقان را تحت‌نظر بگیرید و با آنها با تمام قدرت به مبارزه برخیزید و آنها را ریشه‌کن کنید تا دیگر این‌قدر توطئه نکنند و بر علیه ما قد علم نکنند دیگر عرضی ندارم جز سلامتی شما اگر بدی در حق شما کردم مرا ببخشید نمازجمعه، دعاهای ندبه، کمیل، توسل و نمازجمعه یادتان نرود. والسلام. در خط روحانیت که همان خط امام هستند باشید روحانیونی که در خط امام هستند.

انتهای خبر/