به گزارش خبرنیمروز احمد میر بهاءالدین بیان کرد: بحران کمآبی در کشور به مرحلهای رسیده است که ضرورت مدیریت هوشمندانه منابع آب، بهویژه در بخش کشاورزی، خانگی و سایر مصارف اهمیتی دوچندان یافته است. باتوجهبه سهم بالای این بخش در مصرف آب، اتخاذ سیاستهای دقیق برای صرفهجویی، کاهش تلفات و بهینهسازی الگوی مصرف، امری اجتنابناپذیر […]
به گزارش خبرنیمروز احمد میر بهاءالدین بیان کرد: بحران کمآبی در کشور به مرحلهای رسیده است که ضرورت مدیریت هوشمندانه منابع آب، بهویژه در بخش کشاورزی، خانگی و سایر مصارف اهمیتی دوچندان یافته است. باتوجهبه سهم بالای این بخش در مصرف آب، اتخاذ سیاستهای دقیق برای صرفهجویی، کاهش تلفات و بهینهسازی الگوی مصرف، امری اجتنابناپذیر است.
وی افزود: بهرهگیری از فناوریهای نوین آبیاری و اصلاح شیوههای سنتی میتواند نقش مؤثری در مهار روند کاهش منابع و جلوگیری از پیامدهایی همچون افت تولید، فرسایش ظرفیتهای زیستمحیطی و افزایش مهاجرت ایفا کند. در چنین شرایطی، توجه نظاممند به مدیریت مصرف آب، مهمترین گام در مواجهه با این بحران به شمار میرود.
تقویت بازدهی آبیاری و کاهش فشار بر سفرههای زیرزمینی
وی تصریح کرد: استفاده از سامانههای آبیاری قطرهای و کمفشار در اراضی دارای چاهکهای با آبدهی مناسب، میتواند مصرف آب را بین ۳۰ تا ۶۰ درصد نسبت به روشهای غرقابی کاهش دهد و این اقدام، علاوه بر افزایش بهرهوری، فشار وارد بر چاهها و منابع زیرزمینی را به میزان قابلتوجهی کم کرده و پایداری کشاورزی منطقه را تقویت میکند.
کشتهای کمآبتر؛ محور اصلی اصلاح الگوی مصرف
میربهاءالدین تأکید کرد: توسعه کشتهای کممصرف همچون گیاهان دارویی، گیاهان شورپسند و کشتهای گلخانهای، از جمله راهبردهای اصلی مدیریت منابع آب در سیستان است و کشت در محیطهای کنترلشده و گلخانهای، امکان تولید با میزان آب کمتر را فراهم کرده و مانع از وابستگی شدید کشاورزان به منابع محدود سطحی و زیرزمینی میشود.
کاهش تبخیر و استفاده از راهکارهای حفاظتی خاک
به گفته این مسئول، یکی از عوامل مهم اتلاف آب، تبخیر سطحی خاک است. او بیان کرد که استفاده از مالچ، پوششهای گیاهی مقاوم به خشکی و اصول کشاورزی حفاظتی میتواند تبخیر را تا حدود ۴۰ درصد کاهش دهد. بهرهگیری از کودهای آلی، خاکپوشها و رعایت تناوب کشت نیز به حفظ رطوبت و بهبود عملکرد خاک کمک میکند.
چرخههای مکمل برای استفاده بهینه از آب
میر بهاءالدین بر ایجاد چرخههای تلفیقی مانند شیلات کوچکمقیاس، دامداری سبک، گلخانه و پرورش طیور در سطح روستاها تأکید کرد و گفت: این چرخهها باعث میشوند آب مصرفشده در یک بخش، در بخشهای دیگر نیز مورداستفاده قرار گیرد و بهرهوری کل دستگاه افزایش یابد.
صرفهجویی از خانه تا مزرعه
وی اظهار داشت: بخش زیادی از هدررفت آب به دلیل نشت لولهها و شیرآلات در منازل و مزارع رخ میدهد. او تأکید کرد که با رفع بهموقع نشتیها، نصب سرشیرهای کاهنده مصرف، استفاده از مخازن ذخیره و تنظیمکنندههای فشار، میتوان صرفهجویی قابلتوجهی در سطح خانوار و مزرعه ایجاد کرد.
نقش آموزش و مشارکت عمومی
میربهاءالدین بر اهمیت آموزش کودکان و نوجوانان درباره ارزش آب اشاره کرد و گفت: طرحهایی نظیر «همیار آب» با محوریت مشارکت مردمی و فرهنگسازی، میتوانند جامعه را نسبت به مصرف صحیح حساستر کنند. او افزود: هرگونه موفقیت در مدیریت آب نیازمند مشارکت گسترده و آگاهانه مردم است.
ضرورت هماهنگی سازمانها و نقش جهاد کشاورزی
وی با تأکید بر اینکه بخش کشاورزی بیش از ۹۰ درصد آب منطقه را مصرف میکند، گفت هماهنگی میان دستگاهها برای عملیاتیشدن دستورالعملهای صرفهجویی ضروری است. جهاد کشاورزی نیز مسئولیت آموزش کشاورزان، ارائه تسهیلات برای تجهیز به سامانههای نوین آبیاری و حمایت از توسعه کشتهای گلخانهای و دامپروری را به عهده دارد.
آبیاری هوشمند و بهرهگیری از دادههای محیطی
وی خاطرنشان کرد: زمانبندی آبیاری بر اساس اطلاعات هواشناسی، سنسورهای رطوبت خاک و دادههای اقلیمی میتواند مصرف آب را به میزان قابلتوجهی کاهش دهد و این شیوههای نوین باعث میشوند آبیاری دقیقاً در زمانی انجام شود که گیاه به آن نیاز دارد.
ترکیب فناوری و فرهنگ مصرف
میربهاالدین تأکید کرد: حل بحران آب تنها با اجرای فناوریهای جدید ممکن نیست و تغییر الگوی مصرف، مشارکت مردمی و حمایت از کشاورزان در کنار استفاده از روشهای نوین باید همزمان دنبال شود. استمرار زندگی و تولید در سیستان، وابسته به این هماهنگی میان فناوری، فرهنگ و مدیریت است.
انتهای خبر/
